I fjor gav han over 600.000 kroner til \u00abGrannatun\u00bb. Han ynskjer ikkje nokon stor blest om det, men g\u00e5r likevel med p\u00e5 ein prat.<\/strong><\/p>\n \u00a0Tekst: Johannes H. Sekse<\/em><\/strong><\/p>\n \u00a0<\/strong>Odd Sveinsgjerd bur eit steinkast fr\u00e5 ungdomshuset \u00abGrannatun\u00bb. Her har han budd det meste av livet. Men det er fleire grunnar til at Odd alltid har vore knytt til ungdomshuset.<\/p>\n <\/p>\n Han har mange gode minne herifr\u00e5. Ikkje minst gjennom ungdomslaget, som alltid hadde m\u00f8ta sine der. I tillegg til dei, minnest Odd mellom anna dei \u00e5rlege kursa i folkevisleik og turdans i Grannatun \u2013 eller leikskeid – som det vart kalla p\u00e5 den tida.<\/p>\n Gammal tradisjon<\/strong><\/p>\n Ungdomshuset har alltid vore brukt av ulike lag og organisasjonar – til alt fr\u00e5 styrem\u00f8te, medlemsm\u00f8te til bygdafestar og offentleg dans. \u00abGrannatun\u00bb sj\u00f8lv har i alle \u00e5r halde oppe den gamle tradisjonen med \u00abGrannaveitle\u00bb fyrste helga i februar.<\/p>\n Odd var alltid god \u00e5 ha som vakt p\u00e5 dansane. P\u00e5 dei tider var det ikkje langt mellom kvart slagsm\u00e5l i l\u00f8pet av ein laurdagskveld. Oftast var det berre nok at han viste seg i d\u00f8ra, s\u00e5 roa rebellane seg. Av og til m\u00e5tte han ta i dei. Meir trongst det som regel ikkje.<\/p>\n Glad i fjellet<\/strong><\/p>\n Som mange andre i grenda, var Odd glad i fjellet, antan det var i hytta p\u00e5 Svortetj\u00f8rn eller lenger innover Vidda. I fleire \u00e5r arbeidde han som fjelloppsyn. Med stor styrke og imponerande uthald, la han mange mil bak seg og utf\u00f8rde oppg\u00e5vene samvitsfullt og grundig \u2013 antan det var \u00e5 kontrollera fiskekort, eller n\u00e5r ein sau stod fast i ei fjellhylle.<\/p>\n I fire-fem \u00e5r hadde han jobb som vaktmeister, gartnar og altmogelegmann for Frank Mohn p\u00e5 den fr\u00e5flytta fjellgarden Sk\u00e5r i Eidfjord.<\/p>\n \u00c5ra p\u00e5 Sk\u00e5r<\/strong><\/p>\n Her budde han \u00e5leine, med ansvar for fem-seks sauer, hest og hund. Nede ved fjorden hadde han ein b\u00e5t med ein liten p\u00e5hengsmotor. Den brukte han n\u00e5r han skulle over fjorden til Eidfjord for \u00e5 handla eller gjera andre \u00e6rend.<\/p>\n Ein gong fekk han den velse traktoren over foten. Det kunne ha g\u00e5tt skikkeleg gale. Det var lenge sidan den siste doktaren hadde vore p\u00e5 Sk\u00e5r, s\u00e5 han m\u00e5tte p\u00e5 sj\u00f8en. V\u00earet var sv\u00e6rt d\u00e5rleg. Men til alt hell, gjekk det bra til slutt.<\/p>\n Han kom seg over fjorden og til doktar, som den gongen var Ulf Asting. Sj\u00f8lv hadde han berre vore p\u00e5 Sk\u00e5r ein einaste gong tidleg i karrieren sin \u2013 i lakksko!<\/p>\n G\u00e5r mykje<\/strong><\/p>\n B\u00e5de tida f\u00f8r og ein del \u00e5r etter opphaldet p\u00e5 Sk\u00e5r, arbeidde Odd hj\u00e5 byggmeister Johannes R\u00f8ynstrand, seinare R\u00f8ynstrand Entrepren\u00f8r.<\/p>\n I dag er han pensjonist og syslar med ymse, b\u00e5de inne og ute. Han syter alltid for \u00e5 ha rikeleg med ved, og det er alltid velstelt rundt huset hans.<\/p>\n Odd g\u00e5r mykje \u2013 og fort. For \u00e5 halda seg i form, g\u00e5r han gjerne b\u00e5de ein og to spaserturar om dagen.\u00a0 Av og til tek han ein avstikkar opp i lia, men stort sett held han seg etter Seksevegen og riksvegen. Det er ikkje mange som kan halda tritt med han, der ha stegar avgarde.<\/p>\n Sj\u00f8lv \u00e6rend til Lofthus, gjer han gjerne til fots. Men etter at veganlegget ved Deildo starta opp, har han snudd ved bommen i Rosten.<\/p>\n <\/p>\n Overskotet fr\u00e5 hytta<\/strong><\/p>\n Som nemnt gav Odd ein st\u00f8rre pengesum til \u00abGrannatun\u00bb i fjor. I \u00e5rsmeldinga for 2016, stod det at han hadde gitt \u00abover 600.000 kroner\u00bb. Den n\u00f8yaktige summen var 632.084 kroner, presiserer Odd.<\/p>\n Kvifor akkurat denne summen? sp\u00f8r me.<\/p>\n \u00abDet var det eg fekk for hytta eg hadde p\u00e5 Vintertun\u00bb, seier han, og legg til:<\/p>\n \u00abHo vart lite brukt s\u00e5 eg selde henne\u00bb, forklarar han.<\/p>\n <\/p>\n \u00a0 Bra oppm\u00f8te i eldrelaget.<\/em><\/p>\n Fr\u00e5 ungdoms- til eldrelag<\/strong><\/p>\n Sj\u00f8lv hadde nok til \u00e5 klara seg i kvardagen, s\u00e5 han ville gjerne at pengane skulle koma nokon som trong det, til nytte. Valet fall p\u00e5 Grannatun. Han visste at dei var i ferd med ei kostbar og omfattande kj\u00f8kenv\u00f8le. I tillegg trong taket eit skikkeleg tak, for \u00e5 seia det slik.<\/p>\n Odd er framleis innom Grannatun av og til. Men ikkje i ungdomslaget, for det er diverre lagt ned.<\/p>\n Fyrste torsdagen i kvar m\u00e5nad er det m\u00f8te i eldrelaget. Det er godt \u00e5 koma saman av og til, i god dr\u00f8s, sosialt samver med god underhaldning og god mat. Ekstra godt vert det nok p\u00e5 torsdag den 7. desember, for d\u00e5 er det jolabord.<\/p>\n Me takkar for praten, og ynskjer god jol i vente.<\/p>\n![\"Odd](\"http:\/\/indreaustsio.no\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/selde1-1024x693.jpg\")
Odd Sveinsgjerd har alltid hatt eit n\u00e6rt fohold til «Grannatun» – i dobbel forstand. Han har alltid hatt omsut for det, og s\u00e5 har han budd n\u00e6rmast vegg-i-vegg med det, det aller meste av livet sitt.<\/em>
\nFoto.: Tale Hauso<\/p>\n![\"Grannatun](\"http:\/\/indreaustsio.no\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/grannatun-1024x680.jpg\")
![\"Fjellgarden](\"http:\/\/indreaustsio.no\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/oddsk\u00e5r-1024x636.jpg\")
![\"F\u00f8r](\"http:\/\/indreaustsio.no\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/eld1-1024x317.jpg\")
![\"0001\"](\"http:\/\/indreaustsio.no\/wp-content\/uploads\/2017\/12\/0001-1024x628.jpg\")
<\/strong><\/p>\n